Wanneer moet je naar een kinderpsycholoog?

Hoewel naar een kinderpsycholoog gaan wat verzet op kan leveren, is het soms noodzakelijk. Als er een situatie, emotie of gedrag is dat het leven en geluk van je kind beïnvloedt, zoek dan hulp.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Elena Sanz Martín.

Laatste update: 22 december, 2022

Ouderschap komt niet met een handleiding. Hoewel we proberen ons best te doen, voelen we ons soms overweldigd en moeten we om hulp vragen. Naar een kinderpsycholoog gaan kan twijfels en angsten veroorzaken, maar het is bij veel gelegenheden de juiste beslissing.

Wat is normaal?

Op een gegeven moment vragen bijna alle ouders zich af of het gedrag van hun kind normaal en tijdelijk is of dat ze zich zorgen moeten maken? Wanhoop niet. Het is belangrijk om te weten dat kinderen in hun evolutieproces verschillende stadia doorlopen met karakteristiek gedrag dat hen helpt om zich als mens te ontwikkelen.

Wanneer kinderen bijvoorbeeld twee jaar oud zijn, dan komen ze in een fase van negativisme en driftbuien die volkomen normaal is. Op dezelfde manier is het gebruikelijk dat kinderen tot zeven jaar het moeilijk vinden om gefocust te blijven of hun gedrag te reguleren als ze opgewonden zijn.

Dat wil zeggen, bepaald gedrag of angsten kunnen op een bepaalde leeftijd volledig adequaat zijn en dit niet meer zijn als het kind groeit. Anderzijds speelt ook de persoonlijkheid van het kind een beslissende rol. Een introvert kind zal ervan genieten om alleen te zijn, terwijl een meer onrustig kind extra externe stimuli nodig heeft.

Voordat we gedrag als problematisch catalogiseren, moeten we duidelijk vaststellen of het deel uitmaakt van het ontwikkelingsstadium dat onze kinderen doormaken of dat het deel uitmaakt van hun persoonlijkheid.

Soms is het ook mogelijk dat de focus van de interventie de ouders is en niet het kind. We zijn misschien te veeleisend of overbezorgd voor ons kind, waardoor we een onrealistische notie van de kindertijd hebben. Als dit gebeurt, dan kan een psychologische interventie gericht op het oriënteren van ouders de situatie oplossen.

Wanneer moet je naar een kinderpsycholoog?

Helaas is er nog steeds een taboe met betrekking tot de beslissing om naar een kinderpsycholoog te gaan. Sommige ouders denken misschien dat het niet echt nodig is of zien het misschien als een teken van zwakte.

Professionele hulp zoeken betekent niet dat je een slechte ouder bent of dat je iets verkeerd hebt gedaan. Integendeel, het laat alleen zien dat je de beste opvoeding en jeugd voor je kinderen wilt bieden.

Er zijn enkele situaties die in de loop van tijd zeker kunnen worden gecorrigeerd. Wanneer er een verandering in het leven van het kind is, zoals een scheiding of naar een andere school gaan, dan kan het alleen tijd kosten om zich aan de nieuwe situatie aan te passen. Het is echter belangrijk om alert te zijn voor het geval er geen aanpassing plaatsvindt.

Op dezelfde manier als we het nodig achten, kan het gepast zijn om naar een kinderpsycholoog te gaan om het kind door die fase te helpen. Soms is preventie het beste medicijn. Met die ondersteuning kan voorkomen worden dat omstandigheden je kinderen op een negatieve manier beïnvloeden of overweldigen.

Anderzijds moeten we niet vergeten dat er situaties zijn waarin het beter is om zo snel mogelijk te handelen. Anders kunnen de symptomen erger of chronisch worden en zullen de kinderen een deel van hun jeugd missen zolang we geen oplossing bieden.

Belangrijke punten om in gedachten te houden

De belangrijkste parameters waar we op moeten letten bij de beslissing om naar een kinderpsycholoog te gaan, zijn de volgende:

• Gedrag dat niet normaal is. Ofwel, omdat onze kinderen heel ander gedrag vertonen dan de rest van de kinderen van hun leeftijd, of omdat hun gedrag van de ene op de andere dag radicaal verandert. Dat is de reden dat het belangrijk is om de evolutionaire stadia van onze kinderen en hun persoonlijkheid te kennen.
• Tijd. Als abnormaal gedrag of humeur een aantal maanden aanhoudt, dan moeten we overwegen naar een professional te gaan. Het kan betekenen dat de kinderen de situatie niet alleen aankunnen en hulp nodig hebben.
• Invloed in hun dagelijks leven. Als een gedrag, angst of emotionele toestand het dagelijkse leven en welzijn van het kind aanzienlijk beïnvloedt, moeten we hulp zoeken. Zelfs als dit nog niet lang aan de gang is. Als het optredende effect aanzienlijk is, dan hoeven we niet te wachten.
• Lichamelijke symptomen zonder medische verklaring. Als het kind vaak hoofdpijn, maagpijn of huidproblemen begint te krijgen zonder medische reden. We kunnen dan geconfronteerd worden met somatisatie van een emotioneel probleem.