Mijn kind speelt liever alleen, moet ik me zorgen maken?

Het feit dat je kind liever alleen speelt, hoeft geen probleem te zijn. Ontdek in dit artikel wanneer je je zorgen moet maken.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Ana Couñago.

Laatste update: 01 december, 2024

Alleen spelen is van fundamenteel belang voor de juiste ontwikkeling van elk kind, vooral tijdens de eerste levensjaren, wanneer kinderen de wereld en de omgeving om hen heen beginnen te verkennen. Gewoonlijk verandert de dynamiek van het spel op de leeftijd van drie jaar en beginnen kinderen, naast alleen spelen, interesse te tonen in het delen van spel met anderen. Maar wat gebeurt er als je kind liever alleen speelt dan met andere kinderen omgaat? Is dit een probleem? Moet je je zorgen maken?

In de volgende regels gaan we hierop in, maar we kunnen je nu al vertellen dat er geen eenduidig antwoord op deze vragen is.

Het hangt allemaal af van verschillende factoren die te maken hebben met het kind in kwestie en de situatie waarin hij of zij zich bevindt.

De voordelen van alleen spelen

Kinderen die vaak alleen spelen ontwikkelen een hoge mate van creativiteit en fantasie, omdat ze gewend zijn verhalen te verzinnen waarin hun speelgoed of zijzelf een veelheid aan avonturen beleven.

Bovendien leren kinderen door solitair te spelen zichzelf kennen, hun eigen interesses te ontdekken en een brede en diverse innerlijke wereld op te bouwen waar ze elke dag van kunnen genieten. Een ander voordeel van deze manier van spelen is dat kinderen meer autonomie en zelfstandigheid verwerven door zelfstandig met hun omgeving om te gaan.

Bovendien zijn zij altijd degenen die alle beslissingen nemen en de gevolgen van deze beslissingen op zich nemen, wat zeer positief is voor de ontwikkeling van verantwoordelijkheid en probleemoplossing. Kortom, individueel spel is zeer verrijkend voor de ontwikkeling van kinderen, maar dit betekent niet dat kinderen altijd alleen moeten spelen.

Net zoals dit type spel fundamenteel is voor de groei en het leren van kinderen, is spelen in het gezelschap van andere kinderen van vergelijkbare leeftijd dat ook, omdat door met anderen te spelen bepaalde sociale vaardigheden en waarden, zoals empathie, samenwerking, onderhandelen en teamwerk, het beste worden aangeleerd.

Mijn kind speelt liever alleen, moet ik me zorgen maken?

Als je kind liever alleen speelt dan deze spelactiviteit met leeftijdsgenootjes te delen, hoef je je niet al te veel zorgen te maken.

Het kan gewoon een fase zijn. Houd in gedachten dat elk kind anders is en zijn eigen tempo volgt; je kind is nu misschien nog niet erg enthousiast om met anderen om te gaan, maar na verloop van tijd zou hij of zij geen socialisatieproblemen moeten hebben.

De situatie kan men echter wel als een probleem beschouwen als je kind voortdurend aarzelt om met andere kinderen te spelen, of het nu in de pauze is, op de speelplaats, op verjaardagsfeestjes, enz. In deze gevallen is het belangrijk om uit te zoeken waarom dit gebeurt.

Het kan te wijten zijn aan verlegenheid, gebrek aan sociale vaardigheden of een ernstigere reden die onmiddellijk moet worden aangepakt. Als je kind een voorkeur heeft voor individueel spel, zolang het evenwichtig is en niet vaak negatief gedrag vertoont bij het idee om met anderen te spelen, hoef je je dus geen zorgen te maken.

Het belang van alleen en in een groep spelen

Kortom, zoals we tot nu toe hebben gezien, verwerven kinderen door te spelen een veelheid aan vaardigheden en bekwaamheden die nuttig zijn voor het leven. Zoals de beroemde Italiaanse denker, onderwijspsycholoog en cartoonist Francesco Tonucci (Engelse link) stelt:

Als ouder moet je deze zin altijd in gedachten houden en ervoor zorgen dat je kind het leuk vindt om alleen te spelen, maar ook om samen te spelen.

Het is daarom belangrijk om beide vormen van spelen aan te moedigen, zodat het kind kan profiteren van de voordelen van beide voor een goede cognitieve en emotionele ontwikkeling.