Lactose-intolerantie bij baby's - hoe herken je het?
Alert zijn voor symptomen is de beste manier om lactose-intolerantie bij baby’s te herkennen. In dit artikel gaan we daarom de symptomen die kenmerkend zijn voor deze aandoening met je delen.
Om te beginnen is het belangrijk op te merken dat bij jonge baby’s acute diarree het meest voorkomende teken van lactose-intolerantie is. Vanaf de leeftijd dat ze naar de kleuterschool gaan, zijn terugkerende buikpijn, een opgezette buik en een opgeblazen gevoel de belangrijkste klachten.
Volgens Dr. Sylvia Cruchet is lactose-intolerantie één van de belangrijkste redenen waarom mensen maag-en darmartsen raadplegen. Zijzelf is specialiste in gastro-enterologie en pediatrische voeding.
Symptomen van lactose-intolerantie
De belangrijkste symptomen van lactose-intolerantie zijn bijvoorbeeld:
- vloeibare ontlasting
- een opgezette buik
- lucht in de buik
- een opgeblazen gevoel
- buikpijn
- darmkrampen
- prikkelbaarheid
In het geval van baby’s of kinderen onder de leeftijd van 2 jaar, kan er zelfs ook sprake zijn van een verzuurde ontlasting die ontvelling van het anale gebied kan veroorzaken. Deze ontlasting kan een zure geur of soms de geur van azijn hebben.
Volgens Cruchet is de belangrijkste factor echter het optreden van diarree bij de inname van lactose.
Het is dan ook belangrijk om te bestuderen of de diarree ophoudt wanneer de consumptie van lactose wordt gestaakt.
Wat is lactose?
Lactose wordt ook wel melksuiker genoemd en is de overheersende suiker die wordt aangetroffen in melk. Volgens specialisten is de voornaamste oorzaak van lactose-intolerantie het onvermogen van de darm om het te verteren en om te zetten in glucose en galactose.
Dit is het gevolg van een tekort aan een enzym (eiwit) dat men lactase noemt. Lactase wordt aangemaakt in de dunne darm.
In een artikel die Dr. Cruchet publiceerde, stelt ze dat 80% van de wereldbevolking in meer of mindere mate lijdt aan lactose-intolerantie. Veel mensen hebben symptomen die doen denken aan het prikkelbaredarmsyndroom.
Ze wijst er ook op dat lactose-intolerantie een soort reactie op voedsel is dat andere reacties oproept. Lactose-intolerantie wordt in gang gezet door een niet-immuun mechanisme en komt 5 tot 10 keer vaker voor dan allergische reacties.
Hoge niveaus van lactose
Lactose is aanwezig in de moedermelk van alle zoogdieren vanaf het einde van de zwangerschap en tijdens de periode van borstvoeding.
Lactose is de belangrijkste bron van koolhydraten voor zowel prematuren als pasgeboren baby’s. Moedermelk bevat ongeveer 7% lactose. Dat is veel vergeleken met andere zoogdieren. Koemelk bijvoorbeeld bevat slechts 4% lactose.
Je kunt koemelk gebruiken als vervanging voor moedermelk als de moeder onvoldoende of geen melk heeft.
Er zijn verschillende soorten lactose-intolerantie:
- Aangeboren gebrek aan lactase
- Primaire of latere lactasedeficiëntie
Een aangeboren gebrek aan lactase is zeer zeldzaam en waarschijnlijk genetisch. De symptomen beginnen direct bij de geboorte.
Een symptoom dat kan dienen om dit soort intolerantie te herkennen, is diarree die optreedt na het eerste moment waarop een baby moedermelk drinkt. Hetzelfde geldt voor koemelk en andere producten die lactose bevatten.
Deze kinderen hebben meestal een goede gezondheid en een gezonde eetlust. Al snel krijgen ze echter verschijnselen van uitdroging en acidose. Dit is verzuring van het bloed.
Als je het kind niet adequaat behandelt, kan dit leiden tot secundaire ondervoeding. Volgens Dr.Cruchet is er een snelle verbetering van de symptomen zodra de inname van lactose wordt gestopt.
Daarentegen is primaire of latere lactasedeficiëntie het gevolg van de normale afname van het enzym lactase in het darmslijmvlies.
Dit soort intolerantie treedt op zodra het kind geen borstvoeding meer krijgt. Een hoog percentage van de menselijke bevolking lijdt hieraan. De afname van lactose treedt vaak op op heel jonge leeftijd (tussen 1 en 3 jaar).
Lactose-intolerantie kan ook vaker voorkomen bij bevolkingsgroepen die leven in een omgeving met slechte hygiënische omstandigheden. Dit gebeurt als gevolg van herhaalde gastro-intestinale infecties en ondervoeding.
De diagnose stellen van lactose-intolerantie
Volgens Dr. Sylvia Cruchet stelt men lactose-intolerantie het vaakst vast door middel van de pH en reducerende stoffen die men in de ontlasting aantreft.
Het is een betaalbare analyse en wordt door de meeste klinische diensten aangeboden. Deze diagnostische methode is met name nuttig bij baby’s. Bij volwassenen is de uitslag echter minder betrouwbaar.
Een andere test voor lactose-intolerantie is de waterstoftest in uitgeademde lucht. Kinderen moeten dan echter wel oud genoeg zijn om door de reageerbuis te kunnen blazen om de test uit te voeren.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Infante, D. (2008, August). Intolerancia a la lactosa: en quién y por qué. In Anales de Pediatría (Vol. 69, No. 2, pp. 103-105). Elsevier Doyma.
- Larracilla-Alegre, J., García-Melgar, M., & Carranco, J. V. (2014). Intolerancia a la lactosa. Generalidades sobre el diagnóstico y tratamiento. Salud Pública de México, 26(2), 163-169. http://saludpublica.mx/index.php/spm/article/view/553
- La Orden Izquierdo, E., Carabaño Aguado, I., & Pelayo García, F. J. (2011). Situación actual de la intolerancia a la lactosa en la infancia. Pediatría Atención Primaria, 13(50), 271-278.
- Rodríguez Martínez, D., & Pérez Méndez, L. F. (2006). Intolerancia a la lactosa. Revista Española de Enfermedades Digestivas, 98(2), 143-143. http://scielo.isciii.es/pdf/diges/v98n2/paciente.pdf
