Deze video laat zien dat liefde premature baby's sterker maakt
Deze video legt een van de vele ontroerende verhalen over premature baby’s van over de hele wereld vast. Toen ik zag hoe Lyndsey, de moeder van Ward Miles Miller, haar baby bedekt met draden knuffelde, gaf me dat een geschokt gevoel.
De eerste paar minuten van de video, die als een storm over sociale media heen ging, leken pijnlijk en mooi tegelijkertijd. Ze was in staat om met de hulp van ten minste twee verpleegsters haar zoon te omhelzen, die 15 weken te vroeg was geboren. De verpleegsters hielden enkele slangen en draden vast, die het lichaam van de kleine baby verbonden aan diverse apparaten die hem hielpen vast te houden aan het leven.
In het begin lijkt Lyndseys gezicht bezorgd, maar ook – en ik weet niet eens hoe ik dit moet uitleggen, omdat het meer dan een uitdrukking is – liefde en tederheid uitdrukt. In een scène waarin ze thuiskomt zegt ze dat ze aan haar zoon denkt en dat ze dat altijd doet.
Ze houdt van hem en verliest nooit het geloof in God. Ze houdt nooit op te geloven dat hij zal worden gered, tegen alle verwachtingen in. “Hij is een vechter”, zegt ze op een gegeven moment. En dat is hij inderdaad.
De video, genaamd “Ward Miles – First Year” en opgenomen door zijn vader Benjamin Scot, een professionele fotograaf. Het is een liefdesverhaal dat 107 dagen ziekenhuisopname beknopt weergeeft in zes minuten.
Een video over liefde
“De video vat het eerste jaar van mijn zoon samen. Hij werd veel te vroeg geboren en moest vele grote obstakels overwinnen, maar geen daarvan was groter dan God. Dit is een verhaal over de liefde van een moeder voor haar baby.” schreef Benjamin.
Deze prachtige video toont de onvoorwaardelijke liefde van een moeder die nooit het geloof verliest. Die elke dag tegen haar baby praat en hem tederheid toont. Ook al weet ze dat hij voor moeilijke situaties staat, hoe klein hij ook is.
De kans dat Ward Miles Miller zou overleven was klein. Net zoals voor zoveel te vroeg geboren baby’s in de wereld. Ze worden echter ook verzorgd door velen die nooit stoppen om in ze te geloven.
Het bijschrift van een van de foto’s die Benjamin Scot op zijn Instagram plaatste, zegt zoiets als: Vandaag is een grote dag voor hem, ze zullen een PICC-lijn bij maar aanleggen die zich uitstrekt van een ader in zijn arm of been helemaal naar zijn hart.
Het is een delicate procedure, maar het zal een grote stap voorwaarts voor hem zijn. Blijf alstublieft bidden voor mijn nieuwe beste vriend.
De afbeeldingen geven ook een overzicht van de voortdurende strijd van premature baby’s in een couveuse. “Ik wil artsen, verpleegkundigen en personeel van over de hele wereld bedanken voor hun missie om deze baby’s te helpen om beter te worden. Het is dankzij jullie dat mijn zoon de kans heeft gekregen om naar huis te komen!” voegde Benjamin toe.
Het verhaal van Ward Miles Miller’s vader dat viraal ging
“Ward Miles – First Year” is een video die viraal ging. Maar het is niet het enige verhaal over zo’n mooi gevecht. Ik weet dat er honderden moeders in de wereld zijn die geweldige verhalen te vertellen hebben.
Vorig jaar interviewde ik Elba Herrera de Encinas. Ze is de moeder van Jorge Andrés Encinas, die vijf maanden te vroeg werd geboren, met een gewicht van 500 gram en de artsen die voor hem zorgden geloofden niet dat hij zou overleven. Maar dat deed hij wel.
“De verpleegsters zeiden tegen mij: hij lijkt de uitdaging niet helemaal aan te kunnen.” Deze woorden betekenden dat ze geloofden dat de baby het niet zou overleven. Elba heeft er nooit acht op geslagen.
Zowel Ward als Jorge werden eerder geboren dan ze werden verwacht; hun organen waren nog niet ontwikkeld, maar naast de nieuwste technologische ontwikkelingen, waren beide moeders toegewijd om van hun kinderen te houden.
Beiden spraken tegen hun baby’s in de couveuse, hun geloof werd nooit verbroken, hoewel de prognoses ontmoedigend leken. Ze waren er allebei ervan overtuigd, dat hun liefde en Gods hulp hun kinderen zou redden.
Jorge Andrés overleefde het niet alleen:
- 14 keer een ademhalingsstilstand.
- maanden van ziekenhuisopname op de intensive care van het kinderziekenhuis.
- chirurgische ingrepen.
- noodvervoer naar andere ziekenhuizen voor hartstilstanden.
De ouders hadden vele slapeloze nachten en brachten diverse financiële offers Jorge had jarenlange therapie nodig. Maar hij is nu een gezond en getalenteerd 9-jarig kind, vertelt Elba Herrera.
Elba Herrera’s baby
Zij had een meerlingzwangerschap waarbij na vijf maanden problemen optraden. Dit kwam door bloeddrukproblemen, chronische spanning en zwangerschapsvergiftiging. Dus onderging ze een therapeutische abortus. Daardoor werd een baby gered, met een gewicht van 500 gram en later 400 gram.
Ook Herrera had de video van Ward Miles gezien. “Alles wat er met Jorge is gebeurd, zou een bepaald doel dienen. We begonnen hieraan te werken en onze ervaringen te delen omdat het het werk van God is. Er is waarde in het werk dat wordt gedaan door ouders, familie, leraren en andere mensen rond onze premature baby.” zegt ze.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
- Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
- Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
- Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.
