Brief aan een nieuwe moeder
Je bent net moeder geworden en je wereld is compleet veranderd. Ik schrijf je deze brief, die ik graag had willen ontvangen toen ik voor het eerst moeder werd. Allereerst gefeliciteerd, het is je gelukt om je kind negen maanden in je baarmoeder te dragen en het op de wereld te zetten!
Je hebt voor elke centimeter van je lichaam gezorgd, je hebt je kind vertroeteld, je hebt van hem gehouden en je hebt er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat je kind sterk en gezond ter wereld zou komen. Voel je trots, want dit is geen kleine taak!
Nu je je baby hebt gekregen en vervuld bent van vreugde, voel je ook veel onzekerheden, angsten en twijfels. Ik kan het weten. Het is mij ook overkomen. Ik weet zeker dat je tijdens je zwangerschap goed geïnformeerd bent over alles wat met zwangerschap en bevalling te maken heeft. Maar hoe zit het met de periode na de bevalling?
Maak je geen zorgen, het is normaal om je bang en verloren te voelen. Het overkwam mij ook en het overkomt elke nieuwe moeder…
Het is normaal dat een nieuwe moeder angsten heeft
Nu je weer thuis bent met je kind en het ziekenhuis hebt verlaten, voel je je nerveus. Je twijfelt of je het goed zult doen, of je een goede moeder zult zijn, maar vergeet niet dat jij de beste moeder bent die je baby nodig heeft.
Terwijl je nog aan het herstellen bent van de bevalling, heb je al de verantwoordelijkheid om voor een hulpeloze baby te zorgen die constant je aandacht nodig heeft. Je krijgt niet de slaap die je nodig hebt, je rust niet goed uit en je herstelt moeilijk. Het is een kwetsbare tijd die je doormaakt, zowel fysiek als emotioneel. Je staat voor de grootste uitdaging van je leven, de meest onbekende, en je hebt het gevoel dat je niet voorbereid bent.
Wees gerust. We hebben ons allemaal zo gevoeld. Ik heb me ook zo gevoeld. Zelfs als je denkt dat je er niet klaar voor bent, ben je dat wel. Je moet op jezelf en je instincten vertrouwen.
Het enige wat je kind nu nodig heeft is jouw liefde, voeding en zorg. Als jij gezond bent, is je kind dat ook. Baby’s voelen onze stemmingen aan. Als we nerveus of bang zijn, voelen ze dat en worden ze prikkelbaarder. Vergeet niet dat jij er tot voor kort ook één was, en zelfs buiten de baarmoeder voelt je baby nog steeds als een deel van jou.
Moeder zijn is een leerproces
Niemand wordt geboren met een instructieboek, noch weet iemand hoe je alles in het leven moet doen. Moeder zijn is ook een leerproces. En natuurlijk is er je instinct, dat je vertelt wat je kind nodig heeft, hoe het zich voelt en wat je moet doen.
Er zullen momenten van vermoeidheid zijn waarop je tegen jezelf zegt: “Ik kan het niet meer aan, ik ben te moe!”. En er zullen momenten van angst zijn waarop je denkt: “Mijn baby zal uitglijden tijdens het badderen, ze zijn te klein!”. En natuurlijk momenten van twijfel, waarop je jezelf afvraagt: “Doe ik het wel goed?” en van frustratie, waarop je uitroept: “Ik krijg hem niet aan de borst. Ik weet niet wat ik anders moet doen!”
De eerste weken zijn ingewikkeld voor een nieuwe moeder
Na de bevalling zal de kraamperiode (Engelse link) voor sommige moeders moeilijker zijn dan voor anderen. Uiteindelijk is het een moeilijke tijd omdat je hormonen nog steeds in beroering zijn en je je moet aanpassen aan je nieuwe situatie.
Je voelt elke emotie intens, je bent moe, de uren gaan voorbij en je hebt het gevoel dat je niets hebt gedaan wat je had gepland. Uiteindelijk overvalt dit je en voel je je overweldigd. Je moet jezelf niet overbelasten. Je moet doen wat je kunt. En wat je niet kunt, moet je niet doen. Leer om hulp te vragen en laat anderen je te hulp schieten.
Je relatie met je partner is nu ook veranderd. Je hebt niet meer evenveel tijd als vroeger om met je partner door te brengen. Jullie zijn nu een gezin. Wat intimiteit betreft, ben je postpartum en herstellende.
Je voelt je misschien niet klaar of hebt geen zin in seks. Voor mannen is dit misschien niet gemakkelijk en ze moeten accepteren dat jij nu de rol van moeder moet spelen, net zoals hij de rol van vader moet spelen. Maak je geen zorgen; dit gaat allemaal voorbij en je zult weer ontmoetingen hebben die voor jullie allebei heel bevredigend zijn.
Je bent dan wel een nieuwe moeder, maar je hebt van niemand instructies nodig
Nu je net moeder bent geworden, zul je het meeste advies horen dat je misschien overweldigt:
- “Houd de baby niet te veel vast, anders raakt hij er te veel aan gewend”.
- “Hij heeft het koud, zijn handjes zijn koud, je moet hem bundelen”.
- “Ze heeft honger, je moet haar nog wat borstvoeding geven”.
- “Leg hem niet op zijn rug”.
- “Hij huilt omdat hij honger heeft”. Enz.
Dit zijn veel van de zinnen die je zult horen, naast andere. Sommige zullen je helpen, maar andere zullen je ongemakkelijk, boos of onzeker maken. Vergeet niet dat jij de moeder van je kind bent en niemand weet beter dan jij wat je kind nodig heeft.
Je moet geduld hebben; elk kind is anders en jij kent ze beter dan wie dan ook. Ik zeg ook niet dat je niet naar advies moet luisteren. Mensen geven het je om te proberen te helpen. Toch ben jij degene die beslist of dat advies wel of niet past bij jouw situatie en jouw manier van opvoeden.
Na de eerste drie maanden begint alles op zijn plaats te vallen. Je begint een routine te krijgen en alles wordt gemakkelijker. Als je hebt besloten om borstvoeding te geven (Spaanse link), heb je waarschijnlijk geen problemen meer met het aanleggen. Nu zie je het moederschap als iets geweldigs en je wordt weer de vrouw die je altijd al was. Maar nu ben je ook moeder. Je hebt nu het gevoel dat je veel meer kunt doen en bereiken dan waartoe je jezelf in staat achtte.
Je bent de beste moeder voor je baby
Niet alleen ben je een nieuwe moeder; je bent de moeder van je baby, hun wereld. Jij bent degene die ze voedt, liefde geeft en alles wat ze nodig hebben. Laat niemand je wijsmaken dat je niet weet hoe het moet, want jij weet wel beter.
Je hebt je baby negen maanden in je baarmoeder gedragen en nu heb je hem op de wereld gezet. Je lichaam weet hoe het moet creëren en je wezen en je ziel weten hoe ze je kind moeten opvoeden.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Sáez, J. D. (2012). Escuchando a las mamás. Preocupaciones en el puerperio de una madre primeriza. Archivos de la Memoria, (9), 7. En internet: https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=4102745
- Rodríguez Gadea, S. (2013). Voy a ser madre primeriza,¿ me pueden ayudar? Proyecto educativo para madres primerizas sobre la lactancia materna. En internet: https://repositorio.comillas.edu/xmlui/handle/11531/17445
- Belintxon-Martín, M., Zaragüeta, M. D. C., Adrián, M. C., & López-Dicastillo, O. (2011, December). El comienzo de la lactancia: experiencias de madres primerizas. In Anales del sistema sanitario de Navarra (Vol. 34, No. 3, pp. 409-418). Gobierno de Navarra. Departamento de Salud. En internet: https://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1137-66272011000300007