De blik van mijn kind bevat de goedheid van de wereld

Een vraag die altijd wordt gesteld door psychologen, psychiaters, sociologen en filosofen is of kinderen worden geboren met een natuurlijke goedheid.
De blik van mijn kind bevat de goedheid van de wereld
María Alejandra Castro Arbeláez

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Laatste update: 17 mei, 2021

Hoop en vriendelijkheid liggen in de blik van elk kind, die de goedheid van de wereld ziet. De illusies en de altijd weerbarstige nieuwsgierigheid bewonen de ogen van elk klein wezen… Laat die nobele bewoners die in hun binnenste leven niet verdwalen, maar laat die magische bewoners altijd in hun hart aanwezig zijn, hen begeleidend tot volwassenheid.

Een vraag die altijd wordt gesteld door psychologen, psychiaters, sociologen en filosofen is of kinderen worden geboren met een natuurlijke goedheid. Het zijn de samenleving, opvoeding en context die deze oorspronkelijke deugd soms veranderen in egoïsme, gebrek aan empathie, minachting voor anderen of agressief gedrag.

”Een gram goedheid is meer waard dan een kilo intellect.”
-Alejandro Jodorowsky-

Neuroscience legt uit dat kwaadaardig DNA slechts in 1% van de gevallen voorkomt. De rest, de reden waarom er kinderen, adolescenten en volwassenen zijn die moeilijk gedrag vertonen, zou ongetwijfeld afkomstig zijn uit bijvoorbeeld:

  • de omgeving
  • een schadelijke ouderlijke band
  • een onderwijssituatie
  • diepe mishandeling of affectieve deprivatie

Dit alles doet ons denken dat kinderen inderdaad met een natuurlijke goedheid op deze wereld komen. Het is echter meer dan goedheid. Specialisten definiëren het namelijk als “niet kunnen wachten om met hun omgeving verbinding te maken.”

Een kind heeft alles nodig van zijn ouders, grootouders, familie en al diegenen die met hun houding, behandeling en voldoende emotionele intelligentie ongetwijfeld de beste kwaliteiten van het kind zullen versterken. Het is ongetwijfeld de moeite waard om tijd en moeite in deze taak te investeren.

Leer de natuurlijke goedheid van je kind te versterken

De blik van mijn kind bevat de goedheid van de wereld

Toen je baby ter wereld kwam, was zijn blik zeker iets dat je aandacht trok. Later, toen die ogen vrijwillig naar je begonnen te kijken en je zelfs meer dan een glimlach gaven, ontdekte je dat er maar weinig dingen intenser en wonderbaarlijker kunnen zijn.

Het is interessant om te weten dat de ogen niet alleen het venster van ons hart en onze emoties zijn, maar ook de manier zijn waarmee we gewoonlijk contact maken met anderen. Dus het kind dat niet het gezicht van zijn ouders zoekt, ook al zijn ze al 2, 3 of 4 jaar, en de volwassene die de ogen van zijn metgezel ontwijkt, duidt meestal op een soort van onderliggend probleem dat moet worden geïdentificeerd.

Mensen praten met hun ogen. We kijken zelf en we hebben dit kanaal nodig om ons gevalideerd te voelen, genegenheid en interesse te communiceren, aandacht en vooral liefde te geven. Vriendelijkheid woont in die kostbare ramen van je kind. Aarzel dus niet, ontdek hoe je er de waarde van groothartigheid, de empathie en die voorkomendheid die een baby van nature in zich heeft kunt vergroten.

Ik zal je leren om van jezelf bewust te zijn en de goedheid te zien

Voordat een kind zich bewust wordt van anderen en van de emoties van anderen, moet het eerst zichzelf begrijpen. Hij moet begrijpen wat goed is en wat niet. Waar de grenzen zijn en waarom ze soms woede, angst en frustratie voelen.

  • Kinderen moeten begrijpen dat wanneer ze boos worden, ze anderen niet mogen slaan.
  • Ze moeten zich vrij voelen om te huilen wanneer dat nodig is, wetende dat mama er zal zijn om hen te troosten.
  • Ook moeten ze weten dat alles wat ze doen en zeggen invloed heeft op anderen.

Ik zal je leren je emoties te beheersen

Iets om in gedachten te houden is dat het leren van een kind om zijn emoties te beheersen niet betekent dat je alleen zegt “niet schreeuwen”, “niet boos worden”, “niet huilen”. In plaats van “nee”, vraag een “waarom”. “Waarom ben je boos?” “Wat is het dat je aan het huilen maakt?”

Als we van jongs af aan emotionele communicatie bij het kind bevorderen, zullen we grotere competentie op dit gebied bevorderen.

Ik zal de deuren openen zodat je weet wat sociaal geweten is

Sociaal bewustzijn wordt geboren in iemands eigen huis

Sociaal bewustzijn wordt geboren in iemands eigen huis, later uitgebreid naar de wereld van school. Beetje bij beetje opent dit ook in andere omgevingen van het kind.

Het is in deze progressieve contexten dat onze kinderen hun vriendelijkheid, respect, aandacht voor anderen, hun empathie en hun vermogen om al die aspecten te begrijpen die een sterke band tussen mensen creëren, moeten tonen en toepassen.

Wij zullen hun gidsen zijn. Hun beste voorbeeld en die enabler en dagelijkse versterker die het beste van het kind laat stralen!

“Vriendelijkheid is de enige investering die nooit faalt.”
-Henry David Thoreau-

Sociale vaardigheden

Sociale vaardigheden, zoals goede communicatie en assertiviteit, zullen het kind de mogelijkheid geven om gezonde, respectvolle en vooral bevredigende relaties op te bouwen en te behouden.

Zo leren ze bijvoorbeeld hoe ze zich op scholen kunnen verdedigen tegen pestkoppen. Hoe ze als voorbeeld voor anderen zullen dienen, hoe ze conflicten zullen oplossen en sterke en verrijkende vriendschappen zullen sluiten.

Goedheid in onze kinderen koesteren is een dagelijkse taak waarvoor we ons moeten inspannen. We mogen het nooit verwaarlozen. Laat die kostbare blik van je kind altijd die glans van hoop en goedheid bewaren.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.