De invloed van een scheiding op enige kinderen
Als er een gezin is, heeft de scheiding van de ouders niet alleen gevolgen voor elke partner, maar ook voor de kinderen. Meestal is het echter een verstandige beslissing die positieve gevolgen heeft op de lange termijn.
We weten dat in de meeste gevallen een scheiding niet plaatsvindt zonder een deel verdriet en stress achter te laten bij de kinderen als ze jong zijn. Een scheiding is een gebeurtenis die een rouwproces teweegbrengt, zowel voor het stel als op gezinsniveau. Elke scheiding betekent een verlies. Dingen veranderen en elk lid wordt gedwongen om zijn leven opnieuw aan te passen.
De impact van een scheiding kan echter anders zijn als je enig kind bent. De afwezigheid van een leeftijdsgenoot met wie je deze belangrijke ervaring kunt delen is merkbaar.
Scheiden is een moeilijke beslissing
Er zijn veel aspecten waarmee rekening wordt gehouden bij het nemen van de moeilijke beslissing om een band te beëindigen. Soms is het duidelijk dat de relatie van het stel niet langer een bron van voldoening en welzijn is voor een van beide partijen. In dat geval wordt een wederzijdse overeenkomst bereikt. Maar vaak leidt dit proces tot conflicten, onenigheid en een hoop ongezonde dynamiek.
De situatie wordt ingewikkelder als er kinderen bij betrokken zijn. In deze gevallen rijzen er veel vragen die nog meer verwarring veroorzaken. Hebben de kinderen ons samen nodig? Hoe zal onze beslissing hen beïnvloeden? Op welke manier moeten we het aan hen overbrengen? Hoe zullen ze zich aanpassen aan de nieuwe realiteit?
De impact van een scheiding op enig kinderen?
Enige kinderen kunnen heel verschillend van elkaar zijn. De persoonlijkheid en levenservaring van een kind zonder broers of zussen kunnen aanzienlijk verschillen van die van een ander kind in dezelfde situatie. Er zijn echter bepaalde eigenschappen die bij de meesten van hen aanwezig kunnen zijn, simpelweg omdat ze opgroeien zonder een metgezel thuis:
- Zelfeisend.
- Creatief.
- Autonomisch en onafhankelijk.
- Gevoelens van eenzaamheid.
- Egocentrisch.
- Introvert.
Hieronder volgen enkele van de mogelijke effecten op enige kinderen als gevolg van de scheiding van hun ouders.
Gevoelens van eenzaamheid
Omdat enige kinderen geen broers of zussen hebben die dezelfde ervaring van dit familieverlies meemaken, kunnen ze zich eenzamer voelen na de scheiding van hun ouders. Hoewel ze misschien hechte en intieme vriendschappen hebben, kunnen ze een gevoel van leegte voelen omdat ze deze situatie niet delen met andere familieleden.
Soms kunnen ze zich zelfs schuldig voelen over de scheiding, evenals verdriet, boosheid en frustratie. Op emotioneel niveau gaan kinderen door verschillende intense toestanden die typisch zijn voor het rouwproces dat bij elk verlies hoort.
Angst en stress
Echtscheiding van ouders is een stressvolle situatie voor kinderen, of ze nu enig kind zijn of niet. Het is een ingrijpende gebeurtenis die de regels van het spel verandert. Het feit dat de ouders niet langer samen zijn, leidt onvermijdelijk tot veranderingen in routine en levensstijl.
Deze nieuwe context en de onzekerheid over de toekomst veroorzaken een zekere mate van angst bij kinderen. Op hun beurt kunnen ze veel onbeantwoorde vragen hebben, zoals bij wie ze zullen blijven, waar ze zullen wonen, wanneer en waar ze elk van hun ouders zullen zien en hoe hun leven er in de toekomst uit zal zien. Daarnaast kan door de afwezigheid van een leeftijdsgenoot het gevoel van stress worden versterkt.
Aanpassingsproblemen
Na de scheiding verandert de gezinsdynamiek. In de toekomst kan er een gemengd gezin ontstaan. Dit vereist een aanpassingsperiode voor elk lid. In elk geval moeten de kinderen wennen aan hun nieuwe leven.
Er zullen bijvoorbeeld kleine veranderingen zijn in aspecten van het dagelijks leven en andere die belangrijker en opvallender zijn. Vaak zullen ze afscheid moeten nemen van elk van hun ouders en ze opnieuw moeten ontmoeten. Het kan ook zijn dat er geen driehoeksuitjes meer zijn en dat ze moeten verhuizen naar een nieuw huis of dat ze sommige nachten in het ene huis slapen en andere nachten in een ander huis.
“Omdat de gezinseenheid fungeert als steun en bescherming voor kinderen, leidt het uiteenvallen van deze structuur tot een periode van desorganisatie en veranderingen in het leven van het kind”.
– Salvador, G. P., & Del Barrio, V. –.
Er is geen universeel antwoord
Als we het hebben over mensen en hun onderlinge banden, heeft het geen zin om te generaliseren. Elk gezin is uniek, dus elke belangrijke gebeurtenis daarbinnen zal dat ook zijn. Het is waar dat een scheiding een belangrijke gebeurtenis is voor kinderen die in het begin veel pijn met zich mee kan brengen. Het is echter essentieel om te weten dat kinderen het niet nodig hebben dat hun ouders samen zijn; ze hebben het nodig dat ze gelukkig zijn.
Wat betreft de impact die een scheiding kan hebben op enige kinderen, is het belangrijk om hier speciale aandacht aan te besteden. Ouders moeten hen begeleiden in dit proces en in gedachten houden dat, omdat ze geen leeftijdsgenoot hebben met wie ze deze ervaring emotioneel kunnen delen, ze zich eenzamer kunnen voelen dan normaal.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Narváez Matheus, R. E. (2003). Rasgos psicológicos del hijo único adolescente de 12 a 15 años (Bachelor’s thesis).
- Salvador, G. P., & Del Barrio, V. (1995). El efecto del divorcio sobre la ansiedad de los hijos. Psicothema, 7(3), 489-497. https://www.redalyc.org/pdf/727/72707302.pdf
- Testor, C. P., Pujol, M. D., Vidal, C. V., & Alegret, I. A. (2009). El divorcio: una aproximación psicológica. Universidad Ramon Llull, 2, 39-46. https://www.researchgate.net/profile/Carles_Testor/publication/242775375_El_divorcio_una_aproximacion_psicologica/links/54e43ae50cf282dbed6ea7ba/El-divorcio-una-aproximacion-psicologica.pdf
- Villalobos, C. D. A., & Mondragón, L. E. C. (2017). Autoconcepto y habilidades sociales en niños como hijos únicos y niños con hermanos. PsicoEducativa: reflexiones y propuestas, 3(5), 38-44. https://psicoeducativa.edusol.info/index.php/rpsicoedu/article/view/64