6 mythes over voedselallergieën bij kinderen
Het lijdt geen twijfel dat voedselallergieën bij kinderen een aandachtspunt zijn in de wereldwijde pediatrische gezondheidszorg, omdat ze de levenskwaliteit van het kind en de familie aantasten. Ondanks de interesse blijven er in veel gezinnen mythes bestaan over voedselallergieën bij kinderen, wat een vroege diagnose en een juiste behandeling in de weg staat.
Daarom willen we het hebben over enkele misvattingen over voedselallergieën bij kinderen. Op deze manier is het mogelijk om tot een betere aanpak te komen en de meest voorkomende symptomen te kennen. Natuurlijk is de belangrijkste aanbeveling altijd om advies te vragen aan je arts.
Veel voorkomende mythes over voedselallergieën bij kinderen
De mythes rond voedselallergieën gaan ver terug in de tijd. Ze begonnen met het verkeerd gebruiken van de term. Onder de term ‘voedselallergie’ worden veel aandoeningen gegroepeerd die te maken hebben met ongewenste reacties op voedsel, zonder dat het eigenlijk allemaal voedselallergieën zijn. Laten we de meest voorkomende mythes eens op een rijtje zetten om ze te ontkrachten.
1. Elk ongemak na het eten is een voedselallergie
Fout. Een van de meest voorkomende mythes over voedselallergieën bij kinderen is om ze te verwarren met voedselintolerantie. Maar volgens Gupta’s team van onderzoekers, in het tijdschrift JAMA Network Open (Engelse link) zijn intoleranties bijwerkingen die niet immuungemedieerd zijn, in tegenstelling tot voedselallergieën, die dat wel zijn.
Een voedselallergie wordt bemiddeld door het immuunsysteem. Het wordt geactiveerd na blootstelling aan een voedingsmiddel en verdwijnt bij afwezigheid ervan. De immuunrespons kan humoraal of cellulair zijn.
Een voedselintolerantie is het gevolg van een enzymtekort, zoals lactose- of fructose-intolerantie, of een farmacologisch effect. In andere gevallen is er geen organische verklaring voor dit fenomeen.
2. Kinderen erven de allergieën van hun ouders
Dit is niet helemaal waar. Een artikel gepubliceerd in Europe PMC (Engelse link) in 2018 suggereert dat niet alle allergieën erfelijk zijn, omdat omgevingsfactoren ook een rol spelen bij het ontstaan ervan.
Een kind kan een voedselallergie ontwikkelen, zelfs als de ouders er geen hebben. Op dezelfde manier kan een kind geen allergie ontwikkelen ook al heeft een ouder een voedselallergie.
3. Vroege blootstelling aan voedselallergenen kan een allergie veroorzaken
Fout. In tegenstelling tot deze mythe suggereren de huidige richtlijnen dat vroege blootstelling van zuigelingen aan voedingsmiddelen gunstig kan zijn. In dit verband laat de New England Journal of Medicine (Engelse link) een studie zien dat blootstelling aan pinda’s de incidentie van allergieën kan verminderen bij kinderen met een hoog risico op het ontwikkelen ervan.
4. Het eten van ‘maar een klein beetje’ van het voedsel dat de allergie opwekt, kan geen kwaad
Onwaar. Geen belang hechten aan het optreden van bepaalde symptomen, hoe klein ze ook zijn na het eten van een bepaald voedingsmiddel, is een ernstige fout. Het is mogelijk dat bij het volgende contact met het voedingsmiddel de allergische reactie groter of levensbedreigend is. De reactie kan zelfs worden uitgelokt door het aan te raken of in te ademen.
5. Voedselallergieën zijn altijd ernstig
Niet waar. Hoewel voedselallergieën gevaarlijk en levensbedreigend kunnen zijn, zijn niet alle reacties anafylactisch. In dit verband vermeldt de gids voor de diagnose en behandeling van voedselallergieën, gepubliceerd in het tijdschrift Voedingsonderzoek, (Engelse link) dat reacties zeer uiteenlopend zijn en dat dit van meerdere factoren afhangt.
6. In het geval van een vermoedelijke voedselallergie moet het voedsel worden vermeden
Dit is niet de meest geschikte vorm van therapeutisch management. Als het voedsel volledig wordt vermeden kan dit de aanvullende tests verstoren en dus ook de diagnose. Een allergoloog is de meest geschikte professional om te bepalen of een voedingsmiddel wel of niet uit het dieet moet worden gehaald. In het geval van ontwenning zal de allergoloog ook aangeven hoe dit moet worden uitgevoerd.
Tegelijkertijd moeten we als ouders voorbereid zijn om de veelvoorkomende symptomen van een voedselallergie te herkennen en deze niet verwarren met die van voedselintolerantie. Op deze manier helpen we de gezondheidsprofessional bij het stellen van de diagnose.
Hoe uit een voedselallergie zich?
De meest voorkomende reacties van een voedselallergie zijn urticaria, d.w.z. het verschijnen van jeukende netelroos op de huid, gepaard met zwelling. Deze verschijnen in 70-80% van de gevallen binnen het eerste uur na inname van het voedingsmiddel.
Deze huidverschijnselen gaan gepaard met ademhalingssymptomen zoals rhinoconjunctivitis en bronchospasmen. Er kan ook sprake zijn van misselijkheid, braken, diarree, koliek en verlaagde bloeddruk.
Een ander veelvoorkomend symptoom is het orale allergiesyndroom (OAS), dat wordt gekenmerkt door jeuk en een tintelend gevoel in de mondholte en keelholte. Het kan ook jeuken rond de mond.
Als je enkele symptomen opmerkt, wat moet je dan doen?
Het eerste wat je moet doen is je kinderarts raadplegen, vooral als de allergische reactie actief is. Dit zal helpen bij de diagnose. Als de kinderarts het nodig vindt, raadpleeg dan een allergiespecialist.
Om de acute reactie te stoppen, worden antihistaminica gebruikt en in ernstigere gevallen andere geneesmiddelen die door een arts zijn aangewezen. In gevallen van anafylaxie is injecteerbare adrenaline bijvoorbeeld de voorkeursbehandeling.
Het voedingsmiddel dat de allergie veroorzaakt moet worden geïdentificeerd en vermeden. Lees ook zorgvuldig de etiketten van voedingsmiddelen en bekijk de ingrediënten van de recepten in detail als je buitenshuis eet.
Waarom is het belangrijk om de mythes over voedselallergieën bij kinderen te ontkrachten?
Voedselallergieën vormen een gezondheidsprobleem dat door gezondheidsprofessionals moet worden aangepakt, van diagnose tot behandeling. Het is belangrijk om ze niet te verwarren met intoleranties voor bepaalde voedingsmiddelen, want de aanpak is anders.
De overtuigingen van gezinnen over allergieën kunnen verwarring scheppen en de tijdige behandeling van de ziekte bemoeilijken. Zodra de deskundige het voedingsmiddel heeft geïdentificeerd dat verantwoordelijk is voor de allergie, zal hij of zij aangeven hoe het volledig uit het dieet kan worden verwijderd.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Boyce, J. A., Assa’ad, A., Burks, A. W., Jones, S. M., Sampson, H. A., Wood, R. A., Plaut, M., Cooper, S. F., Fenton, M. J., Arshad, S. H., Bahna, S. L., Beck, L. A., Byrd-Bredbenner, C., Camargo, C. A., Jr, Eichenfield, L., Furuta, G. T., Hanifin, J. M., Jones, C., Kraft, M., Levy, B. D., … Schwaninger, J. M. (2011). Guidelines for the diagnosis and management of food allergy in the United States: summary of the NIAID-sponsored expert panel report. Nutrition research (New York, N.Y.), 31(1), 61–75. https://doi.org/10.1016/j.nutres.2011.01.001
- Carter, C.A., Frischmeyer-Guerrerio, P.A. (2018). The Genetics of Food Allergy. Curr Allergy Asthma Rep 18, 2, https://doi.org/10.1007/s11882-018-0756-z
- Du Toit, G., Roberts, G., Sayre, P. H., Bahnson, H. T., Radulovic, S., Santos, A. F., Brough, H. A., Phippard, D., Basting, M., Feeney, M., Turcanu, V., Sever, M. L., Gomez Lorenzo, M., Plaut, M., Lack, G., & LEAP Study Team (2015). Randomized trial of peanut consumption in infants at risk for peanut allergy. The New England journal of medicine, 372(9), 803–813. https://doi.org/10.1056/NEJMoa1414850
- Gupta RS, Warren CM, Smith BM, et al. (2019). Prevalence and Severity of Food Allergies Among US Adults. JAMA Netw Open;2(1):e185630. doi:10.1001/jamanetworkopen.2018.5630