Waarom misdragen kinderen zich soms als ze bij hun moeder zijn?
Misdragen kinderen zich wanneer ze in de buurt van hun moeder zijn? Wanneer ik thuis kom en de oppas vraag hoe mijn kinderen zich gedragen hebben is het antwoord altijd hetzelfde: ze hebben zich heel goed gedragen.
Het eerste dat in me opkomt: hoe is dat mogelijk? Hebben we het over dezelfde kinderen waarmee het elke avond een gevecht is om hun eten op te eten? Dezelfde kinderen die alles in twijfel trekken en die niet in bad willen, niet hun tanden willen poetsen of niet wakker willen worden en zich aankleden?
Hoeveel moeders voelen zich zo? Waarom misdragen kinderen zich als ze bij hun moeder zijn? Ik ben hun moeder. Er zou toch niemand in de wereld zijn die zoveel om ze geeft als ik?
Dus waarom misdragen kinderen zich alleen hun moeder? Doe ik iets fout?
Dit is een gedrag dat typisch is voor jonge kinderen die leren hun emoties onder controle te houden en uit te drukken. Ze zien je als een veilige plek en proberen zichzelf te zijn. Het is dus belangrijk dat je ze hun grenzen leert kennen. Je moet dit duidelijk doen. Het is een taak die veel geduld en liefde vereist.
Over de hele wereld werd er een vals rapport gedeeld waarin stond dat kinderen zich 800% slechter gedragen bij hun moeder. Kortom, het stelde die eeuwige vraag: waarom misdragen kinderen zich in het bijzijn van hun moeders?
Bij mama misdragen kinderen zich: waar of niet waar?
Dr. K.P. Leibowitz, een arts in de psycholgie, zei: “Wat we ontdekten was dat kinderen zo jong als 8 maanden lekker aan het spelen waren maar zodra ze zagen dat hun moeder de kamer binnenkwam waren ze 99% meer geneigd om te gaan huilen, in hun broek te poepen en om onmiddellijk aandacht op te eisen. De overige 1% waren kinderen met zichtproblemen, die zodra ze de stem van hun moeder hoorden met dingen begonnen te gooien en om een snack vroegen ondanks dat ze net hadden gegeten.”
Het valse onderzoek wees uit dat een kind zich tot 800% slechter kan gedragen als de moeder aanwezig is. Dit allemaal dankzij feromonen.
Volgens Dr. K.P. Leibowitz, de vermeende auteur van dit onderzoek “ruiken kinderen de feromonen van hun moeder en passen hun gedrag aan. Dit is een natuurlijke reactie van het lichaam van de moeder en omdat ze ze uitstoot en haar kind ze ruikt weet hij dat zijn moeder dichtbij hem is en voelt hij zich beschermd en veilig.”
Moeders denken altijd dat het gedrag van het kind te wijten is aan het feit dat ze meer tijd samen doorbrengen, omdat ze meer aandacht willen, omdat de moeder vaker “ja” zegt. Of omdat je als moeder altijd van hem zult houden zelfs als hij de grootste driftbui heeft.
Als moeder ben je de veilige haven voor je kind. Hij voelt zich meer op zijn gemak bij jou. Hij weet dat je altijd aan zijn zijde staat om hem te helpen en te beschermen. Er is een sterke emotionele band tussen jou en je kind.
Kinderen voelen zich zelfverzekerd als mama er is
Er zijn geen studies nodig om te weten hoe het zit: kinderen misdragen zich in aanwezigheid van hun moeders. Er zijn hierover twee theorieën:
- Vertrouwen: je kinderen brengen veel tijd met je door. Dit is traditioneel altijd het geval geweest en dit is nu nog steeds zo. Dit genereert een veel groter vertrouwen in jou dan in wie dan ook. Deze vertrouwensrelatie zorgt ervoor dat hun gedrag meer ontspannen is en ze hierdoor soms hun gevoelens de vrije loop laten.
- Kinderen eisen je aandacht: je kinderen, vooral als ze nog heel jong zijn, willen je niet expres lastig vallen. Ook plannen ze geen strategieën zodat je de controle verliest. Bepaald gedrag zoals huilen, trappen of schreeuwen is niets meer dan een wake-up call voor je. Ze hebben alle genegenheid en aandacht nodig die je maar kunt geven. Zelfs als je ze veel geeft hebben ze altijd meer nodig.
Kinderen zoeken troost en zullen altijd naar je op zoek zijn. Want bij jou vinden ze die knuffel als ze een nachtmerrie hebben, die kus als ze gevallen zijn of die woorden van aanmoediging als ze er niet in geslaagd zijn om een doelpunt te scoren.
Bij vaders zoeken ze naar andere dingen: plezier, verkenning, spelletjes, ervaringen en advies. Moeders zijn in het algemeen de bescherming die kinderen van nature associëren met overleving.
