De verschillen tussen de hersenen van jongens en meisjes
Mannen komen van Mars en vrouwen komen van Venus. Deze zin werd gepopulariseerd door een psycholoog die rijk werd door een psychologische analyse van de verschillen de hersenen van jongens en meisjes.
Deze metafoor draagt bij aan het thema van ons artikel: er zijn verschillen tussen de hersenen van jongens en meisjes. Deze bepalen hun fysieke, psychologische en gedragsmatige ontwikkeling.
Welke verschillen zitten er tussen de hersenen van jongens en meisjes?
Zelfs voor de geboorte hebben meisjes en jongens al hormonale en genetische verschillen. Denk hierbij aan dingen zoals grootte, haartype, oogkleur, geslacht, niveau van empathie, fysieke motoriek, o.a.
Er zijn ook verschillen gevonden in verschillende neuro-wetenschappelijke studies. Deze studies laten patronen zien die ouders en leraren zullen helpen te begrijpen waarom meisjes en jongens zich juist zó gedragen.
We moeten echter onthouden dat de hersenen flexibel zijn en zich voortdurend ontwikkelen. Jongens zijn beter in bepaalde vaardigheden dan meisjes en andersom. Deze verschillen kunnen in de loop van hun leven echter wel in evenwicht worden gebracht.
De verschillen tussen de hersenen: jongens
Onderzoeken hebben aangetoond dat jongens de neiging hebben om eerder hun eerste stappen te zetten. Ook hebben ze vaak een beter ruimtelijk inzicht. Ze zullen dus beter zijn in het spelen met blokken of met het bouwen van dingen.
De hersenen van jongetjes hebben een hoog testosterongehalte dat vergelijkbaar is met dat van een man van 25 jaar. Dit hoge gehalte van testosteron is verantwoordelijk voor de “mannelijk maken” van de hersenen. Dit houdt kort gezegd in dat de rechter hersenhelft wordt gekoppeld aan het logisch redeneren.
Resultaten van het onderzoek van Brizendine
Louann Brizendine, MD, doctoraat in de neurobiologie, neuropsychiater en professor aan de Harvard Medical School, heeft twee boeken gepubliceerd waarin de verschillen tussen de hersenen van jongens en meisjes worden uitgelegd. In haar onderzoek heeft ze onthuld dat:
Jongens stimuleren zichzelf emotioneel sneller dan meisjes. Zodra ze boos worden, vinden ze het moeilijker om te kalmeren.
Jongens houden niet zo lang oogcontact met mensen als meisjes dat doen. In plaats daarvan tonen ze meer interesse in bewegende objecten, geometrische vormen en speelgoed.
Ze lijken meer geïnteresseerd in competitieve spellen dan in coöperatieve spellen. Ze zullen er de voorkeur aan geven om te stoeien, voetballen of te gamen. Dit doen ze liever in plaats van een spel te spelen waarbij er geen “prijs” is of waarbij er geen duidelijk verschil tussen winnaars en verliezers is.
In een experiment draaiden jongens de beelden van objecten met behulp van twee delen van het hersengebied van ruimtelijk inzicht. Ondertussen gebruikten meisjes slechts één deel van het brein om deze taak uit te voeren.
In de adolescentie zijn jongens eerder en meer geïnteresseerd in seks. Het is een onderwerp dat al hun aandacht lijkt te trekken. Dit komt door het hoge testosterongehalte in hun hersenen.
In de adolescentie vervelen jongens zich vaak omdat het beloningscentrum van de hersenen langzamer werkt. Jongens zijn daarom in die periode minder gevoelig voor prikkels.
De verschillen tussen de hersenen: meisjes
Wetenschappers van het National Institute of Health hebben een onderzoek van 500 kinderen uitgevoerd. In deze studie werd vastgesteld dat bij meisjes sterkere vaardigheden waren verbonden aan geheugen en taalgebruik. Meisjes en jongens vertoonden echter gemiddeld dezelfde wiskundige vaardigheden.
Meisjes bleken ook een grotere verbinding te hebben tussen beide hersenhelften. Hierdoor is het makkelijker is om te socialiseren. Om deze reden hebben ze de neiging om eerder te kunnen praten dan jongens.
Het onderzoek door de professor van de Harvard Medical School vat deze bevindingen samen op het gebied van neurowetenschappen en suggereert dat meisjes:
Interesse tonen in het maken van oogcontact en het kijken naar gezichten zodra ze zijn geboren.
Meisjes waarderen ook emotioneel contact. Dingen als liefkozingen, verwennerij en aandacht van de omgeving. Ze voelen zich ook gewaardeerd door die interactie. Op basis van deze stimuli zullen ze vroeg in hun leven kunnen bepalen of ze geliefd, gewaardeerd of afgewezen worden. Op dit punt zien we al vroeg emotionele verschillen bij jongens en meisjes.
Meisjes zijn in staat om gezichten te lezen en tonen te herkennen. Door te luisteren naar de toon van de stem van hun moeder weten ze of ze iets goed of fout hebben gedaan. Jongens worden niet met dit vermogen geboren. Daarom moeten ouders bij jongens nadrukkelijker en duidelijk zijn.
Omdat het corpus callosum van de hersenen groter is bij meisjes dan bij jongens, kunnen ze multitasken en verschillende verantwoordelijkheden op zich nemen zonder overweldigd te worden.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Barral, M. J. (1996). Diferencias cerebrales entre el hombre y la mujer. Area, 3, 8-15. http://www.area3.org.es/Uploads/a3-4-diferenciascerebrales-MJBarral.pdf