Uitgeput zijn - ook moeders huilen soms door stress en angst

Op sommige dagen bereiken zelfs ‘supermama’s’ hun grenzen en barsten ze in tranen uit. Ze kunnen het niet meer aan en moeten toegeven dat ze uitgeput zijn. Het enige dat erop zit is om het masker af te zetten. Op deze manier komt een vrouw tevoorschijn die even een momentje voor zichzelf nodig heeft.

Denk niet dat je op weg naar een depressie bent als je dit al meerdere keren hebt ervaren. De stress van het opvoeden van een of meerdere kinderen, in combinatie met andere factoren, kan tot moeilijke momenten leiden. Op deze ogenblikken is het noodzakelijk om even halt te houden, wat stress los te laten en je gedachten en emoties weer op orde te krijgen.

Hoewel we het nu over ‘moeders’ hebben weten we maar al te goed dat ook vaders in dezelfde situatie verzeild kunnen raken. Geloof het of niet maar deze situaties hebben ook bepaalde voordelen.

We proberen altijd om de beste moeders en vaders mogelijk te zijn en elk aspect van de ontwikkeling van ons kind onder controle te hebben. Bovendien willen we altijd het beste van onszelf geven.

Het is niet gemakkelijk om elke dag zoveel van onszelf te blijven eisen. Wanneer je de limiet bereikt hebt komt het besef dat we goed voor onszelf moeten zorgen ook al zijn onze kinderen de hoogste prioriteit.

Je zal geen slechte moeder zijn omdat je jezelf eens een half uurtje rust gunt. Niemand heeft het recht om je te bekritiseren omdat je voor jezelf zorgt of jezelf eens goed verwent.

Fysiek en emotioneel uitgeput zijn

Uitgeput zijn is niet hetzelfde als de kinderen zat zijn. Zeggen dat je ‘het niet meer aankunt’ is geen teken van zwakte.

Soms is het schuldgevoel dat we ervaren veel erger dan de fysieke en emotionele uitputting. Daarom kan het handig zijn om enkele basisaspecten te begrijpen en te rationaliseren.

Multitaskende mama of papa

Kinderen voeden zichzelf niet op. Ze hebben voortdurend 150% van onze aandacht nodig. En alsof dat nog niet genoeg was komt het opvoeden van kinderen en het geven van de nodige aandacht vaak bovenop de verantwoordelijkheid van het huishouden of een voltijdse baan.

Multitasken kan een van onze grootste vijanden zijn. We kunnen gedurende een, twee of zelfs vijf maanden doeltreffend blijven multitasken, maar er zal een moment komen waarop ons lichaam en onze geest overbelast zullen raken.

Stress begint huis te houden in ons lichaam wanneer onze innerlijke stem zegt dat ‘we alles moeten verwezenlijken’, terwijl onze hersenen zeggen dat ‘ze op zijn’.

• Uitgeput zijn uit zich in pijn. Onze botten en ledematen beginnen pijn te doen en we voelen een druk op de borst.
• De hartslag gaat omhoog, we krijgen last van indigestie en ervaren perioden van diarree en constipatie.
• Wanneer we onze grenzen bereikt hebben, reageren we soms verkeerd. Dan gebruiken we ongewild slechte woorden zoals ‘zwijg’ of ‘laat me met rust’. We spreken deze woorden uit zonder na te denken over de gevoelens van het kind en dit maakt ons nog meer van streek.

De druk van hoge eisen

De maatschappij, onze familie en wijzelf leggen ons veel druk op. We willen ‘supermama’s’ zijn die altijd klaarstaan en op de hoogte zijn wat betreft de opvoeding. Moeders die het beste aan hun kinderen geven en die ernaar streven om gelukkige, slimme en verantwoordelijke kinderen groot te brengen…

Het is niet nodig om je aan onrealistische eisen over te geven. Het is voldoende om gelukkige en gezonde kinderen groot te brengen met een goed zelfvertrouwen in het gezelschap van gelukkige ouders.

Ouders moeten leren hoe ze van de kleine momenten van het alledaagse leven kunnen genieten. Stress probeert ons daarin tegen te houden.

Soms moeten we enkele kleine patronen veranderen

Huilen is noodzakelijk, net als voor onszelf zorgen

Eerst moet je begrijpen dat het niet aan te raden of noodzakelijk is om de ‘perfecte mama of papa‘ te zijn. De kunst is om er te zijn wanneer het kind ons nodig heeft. Als je dit eenmaal begrijpt kun je eens nadenken over de volgende adviezen.

Tips

• Wat betreft het opvoeden van en het zorgen voor een kind zal elke dag anders zijn. Telkens worden er andere dingen van je gevraagd. Probeer deze uitdagingen kalm aan te gaan zonder je al te veel zorgen te maken. Leef in het heden, in het hier en nu samen met je kinderen.
• Het is niet erg als je huilt en het is ook niet erg als je kind je ziet huilen. Maak duidelijk dat ‘mama een ogenblikje nodig heeft’ en dat ook moeders af en toe huilen. Dit is om weer sterker te worden. Vergeet niet dat het loslaten van emoties altijd een goede zaak is.
• Draag niet alle verantwoordelijkheden, angsten, druk en twijfels op je schouders. Deel ze met je partner en familie. Raadpleeg je kinderarts wanneer je twijfels of zorgen hebt omtrent je kind. Ook ouders die uitgeput zijn kunnen het best professionele hulp inschakelen.
• Je hebt het recht om te genieten van ontspanning, vrije tijd en privacy. Je zal geen ‘slechte moeder’ zijn omdat je jezelf een of twee uurtjes per dag gunt.
• Zoek naar steun in je vriendenkring of bij andere mama’s. In deze groepen kun je ervaringen delen en ontdekken dat je zeker niet de enige bent die in het geheim huilt, zich uitgeput voelt of twijfels heeft.

Dit allemaal is een natuurlijk proces dat ons in staat stelt om ons bewuster te worden over onszelf. Het kan ook helpen om te zien hoe we ons kunnen verbeteren. Geniet van het avontuur om een moeder te zijn, maar zorg ervoor dat je jezelf nooit verwaarloost. Jij bent de belangrijkste persoon voor je kinderen.