Wakker worden met papa en de baby - dat is puur geluk

Samen wakker worden. Je ogen open doen voor een nieuwe dag. De adem van je baby die langs je gezicht strijkt. De nabijheid van papa en mama, dicht tegen elkaar aan gekropen. We beschrijven hier de essentie van een woord dat altijd in de tegenwoordige tijd moet worden gebruikt. We hebben het over geluk.

Er zijn momenten die we als ouders nooit zullen vergeten: die momenten van intimiteit bij het wakker worden in de ochtend; die momenten die we delen met een nieuw leven. Het zijn deze momenten die in onze hersenen gegrift staan met de draden van liefde, met de lijm van samenzijn. We kijken door een sleutelgat van welzijn naar onze toekomst. Een toekomst waarin we deze herinneringen dierbaar zullen bewaren.

Samen wakker worden kan immers alleen als je samen bent gaan slapen, iets waar alleen ouders gezamenlijk voor kunnen kiezen. Het is duidelijk dat niet iedereen het slapen met de baby een goede zaak vindt. We weten best dat er ouders zijn die niet aan de kinderarts vertellen dat ze met hun baby slapen. Op de één of andere manier zijn we bang voor de reactie van professionele hulpverleners die ons waarschuwen voor alle risico’s wanneer we de dingen niet goed doen.

Maar waarom zou je niet luisteren naar je instinct? Papa weet heus wel hoe hij het bed moet klaar maken. Hij weet ook hoe hij de baby moet neer leggen. Hij weet heel goed wat hij moet doen zodat er geen enkel gevaar is wanneer we rusten. Er zal een tijd komen dat ons kleine kindje in zijn eigen kamertje gaat slapen. Dat zal geleidelijk gaan en ons kind zal daar zelf om vragen. Waarschijnlijk op een moment dat we het het minst verwachten, wat iets is dat beetje bij beetje zal komen en dat hij zelf ons zal vragen wanneer hij of zij daaraan toe is.

Tot die tijd deelt de baby zijn nestje met mama en papa die volop genieten van dit magisch ontwaken met hun baby, heel dicht bij hen…

Naast jou wakker worden – dat is evenwicht, dat is vrede

Een baby die ontelbare keren wakker wordt, heeft geen enkel probleem. Er is niets met hem aan de hand. Hij is niet steeds ziek. Het is geen moeilijke baby. Hij of zij is een normale baby die maar naar één ding verlangt: de nabijheid van zijn moeder.

We moeten niet vergeten dat wanneer een baby wordt geboren, zijn hersenen nog steeds erg onderontwikkeld zijn. Hij heeft maar drie dingen nodig: voeding, veiligheid en routine. Dat laatste, routine, zal helpen om wat regelmaat te krijgen in de dagelijkse activiteiten. Hij moet immers het verschil nog leren tussen dag en nacht. Hij weet nog niet dat hij na het badje even moet rusten. En hij weet ook nog niet dat mama er altijd zal zijn wanneer hij haar nodig heeft. Hij hoeft nooit bang te zijn want hij zal altijd worden gevoed en er zal altijd voor hem worden gezorgd.

Deze biologische en emotionele stabiliteit zal met de tijd komen. Rond de leeftijd van 3 jaar heeft het kind een meer ontwikkelde hersenstructuren. Dat zal een ononderbroken nachtrust mogelijk maken. Een nachtrust zonder die instinctieve ‘angst’ waardoor hij de nabijheid van zijn ouders constant nodig heeft. Tot dan kan het heel samen slapen heel heilzaam zijn. Dit op voorwaarde dat beide ouders dat ook willen.

Thermische synchronisatie tussen moeder en kind

Door samen te slapen, kan de baby zich niet alleen beter ontspannen. Hij voelt zich immers veilig en beschermd. Maar kan hij ook zijn lichaamstemperatuur beter regelen.

• Het is bekend dat wanneer de baby huid-op-huid contact heeft met de moeder, de temperatuur van de borst verandert, afhankelijk van de behoeften van het kind. Als het kindje koud is, zal de temperatuur van de borst twee graden stijgen om het te verwarmen. Anderzijds, als de baby warm is, wordt de temperatuur van de borst verlaagd.
• Dit fenomeen wordt thermische synchronisatie genoemd en heeft een magisch en exclusief doel: de essentiële verzorging van de baby tijdens de eerste jaren bevorderen. Het is die plaats, de borst van de moeder, wat een cruciale plek in het leven van het kind is.

We zijn mensen en we willen onze verzorgers graag in onze nabijheid

‘s Ochtends samen wakker worden, de nieuwe dag beginnen in de rust van ons bed en dicht bij elkaar zijn. Dat is heel goed voor ons emotionele welzijn en voor ons brein. Daar is een heel eenvoudige reden voor: we zijn mensen, we zijn sociale wezens. We hebben onze verzorgers nodig, heel dichtbij ons.

• Dit geldt trouwens niet alleen voor de baby.We weten dat in de eerste levensjaren de nabijheid van moeders en vaders de sleutel is tot het bestaansrecht van de baby.

Maar het is ook belangrijk om te onthouden dat mama de verzorgster is van papa net zoals papa de verzorger van mama is. Zij voelen zich veilig wanneer ze dicht bij elkaar zijn en elkaar voelen. Zij voelen zich veilig wanneer ze midden in de nacht wakker worden en weten dat ze niet alleen zijn.  Dat de allerbelangrijkste mens, degene aan wie zij hun hart hebben geschonken, bij hen is.

Om al die redenen zal samen slapen, samen het nestje delen, onze intimiteit nog meer vergroten. Wij zijn wederzijdse zorgverleners;. We hebben die intimiteit nodig. En dat is waarom is het samenzijn in een kleine ruimte ‘s nachts tijdens het slapen enorm heilzaam is, voor iedereen.