Gebrek aan stimulatie kan leiden tot een ontwikkelingsachterstand bij baby's
Niet alle kinderen worden op de juiste manier of vaak genoeg mentaal gestimuleerd. Een gebrek aan stimulatie kan een ontwikkelingsachterstand bij baby’s veroorzaken. Daarom staat in dit artikel hoe je een gebrek aan stimulatie kunt herkennen. Ook kun je ontdekken hoe je dit probleem in de loop van de tijd kunt oplossen.
Baby’s hebben zorg, liefde en aandacht nodig van hun ouders en broers en zussen (als ze die hebben). Baby’s die weinig interacties hebben die hen motiveren en prikkelen, kunnen op allerlei manieren een ontwikkelingsachterstand oplopen.
Gebrek aan stimulatie kan lichte psychologische, emotionele en sociale gevolgen hebben. Dit kan worden aangetoond door verschillende soorten vertragingen tijdens hun groei. Dingen zoals een lager intellectueel vermogen, moeite om hun plaats te vinden in de maatschappij, slechte beheersing van emoties of gebrekkige zelfbeheersing.
Agressieve reacties van een jong kind kunnen komen door tekortkomingen in de eerste paar maanden van hun leven. Het is meestal het gevolg van frustratie, veroorzaakt door gebrek aan aandacht, motivatie en vroege stimulatie.
Wat is vroege stimulatie en waar is het voor?
“Vroege stimulatie of aandacht biedt kinderen de beste kansen voor fysieke, intellectuele en sociale ontwikkeling. Op deze manier kunnen hun vaardigheden zich beter ontwikkelen dan zonder deze stimulatie.”
Stimulatie is daarom ook een hulpmiddel dat alle moeders moeten leren ontwikkelen tijdens de groei van hun kind. Het zorgt ervoor dat persoonlijkheid, zelfrespect en sociale banden worden gevormd.
Verder is het noodzakelijk dat kinderen vanaf de baarmoeder tot 7 jaar oud goed worden gestimuleerd. Hun hersenen zijn nog erg beïnvloedbaar in die periode.
Liefde is echter de belangrijkste positieve prikkel van een baby. Een gebrek aan liefde kan de integratie van een kind met de samenleving negatief beïnvloeden en zorgen voor een aandachtstekort. Dit kan zorgen voor een ontwikkelingsachterstand bij baby’s.
Hoe herken je een ontwikkelingsachterstand bij baby’s?
Moeders kennen hun baby’s instinctief. Soms beseffen we echter niet dat bepaalde dingen misschien niet normaal zijn.
Er zijn een aantal manieren om een ontwikkelingsachterstand bij baby’s te herkennen.
Tekenen dat je baby meer stimulatie nodig heeft, zijn bijvoorbeeld de volgende:
- Trage vooruitgang van grove motorische vaardigheden
- Slechte fijne motoriek voor hun leeftijd
- Moeite met basisvaardigheden zoals kruipen
- Extreme verlegenheid
- Taalproblemen of erg traag beginnen met praten
- Weinig zelfvertrouwen (veelvuldig gebruik van woorden zoals “ik kan het niet”, “ik weet het niet,” etc.)
- Weinig interpersoonlijke relaties
Wat te doen bij de afwezigheid van prikkels
Het kan gebeuren dat je uit het gedrag van jouw kleintje signalen oppikt die je vertellen dat er een gebrek aan stimulatie is. Afhankelijk van hoe lastig het probleem is, kunnen we bepaalde acties ondernemen om het probleem thuis aan te pakken. Als dit niet mogelijk is, kan er hulp in worden geroepen van een professional die je kind onderzoekt.
- In elke fase van de groei van je baby is het mogelijk om te beginnen met stimulatie of activiteiten. Denk aan dingen die op zijn leeftijd afgestemd zijn, zoals dansen, kinderliedjes zingen en verstoppertje spelen.
- Knuffelen, kussen, aanraken, masseren, glimlachen en praten zijn stimulerende middelen die liefde, geduld en vredigheid tonen. Met deze hulpmiddelen kun je de band die je met jouw baby hebt versterken.
- Het humeur van je baby kan veranderen doordat hij het gevoel heeft dat hij niet genoeg aandacht krijgt. Hij zal bovendien in geen enkel geval kunnen leren door genegeerd te worden. Je kunt hem helpen door bijvoorbeeld dingen te beschrijven, herhalen en demonstreren.
- De makkelijkste manier om de stemming van je kind te veranderen, is door hem te knuffelen en tijd met hem door te brengen. Hoe meer tijd hij in je armen wil liggen, hoe positiever de resultaten zullen zijn.
- Professionele hulp is een uitstekende optie voor lastigere gevallen. Hierdoor kunnen kinderen worden geholpen op psychomotorisch, cognitief en emotioneel gebied.
- Groepstherapie maakt socialisatie met andere kinderen met dezelfde problemen mogelijk. Hierbij wordt gebruik gemaakt van muziek, vormen, kleuren en speciale oefeningen die later thuis kunnen worden toegepast.
Zodra een baby wordt geboren, wil hij de wereld om hem heen te ontdekken. Bied ondersteuning tijdens deze fase met behulp van goede stimulatie (vol liefde). Het zal een positief effect hebben op vele aspecten van zijn leven en dat van de mensen om hem heen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Choca, F. (2007). VÍNCULO EN EL BEBÉ PREMATURO. Revista de APPIA-Octubre, (16), 56. https://www.bvspsi.org.uy/local/TextosCompletos/appia/079737212007001605.pdf
- Espina, A., & Ortego, A. (2005). Guía práctica para los trastornos de déficit atencional con/sin hiperactividad. Ed. Janssen Cilag.
- Fajardo, E., Pazmiño, M. I. A., & Dávalos, Á. (2018). La estimulación temprana como factor fundamental en el desarrollo infantil. Espirales revista multidisciplinaria de investigación, 2(14), 25-36. https://scholar.archive.org/work/mc2wbvnq2rbp5ovgaej7revhca/access/wayback/http://www.revistaespirales.com:80/index.php/es/article/download/229/178
- Huerta, R. (2011). El juego simbólico. PULSO. Revista de Educación, (34), 227-230. https://revistas.cardenalcisneros.es/index.php/PULSO/article/view/122/98
- Jeta, P. M. P. A. (1998). El desarrollo emocional infantil (0-6 años): Pautas de educación. In Ponencia presentada en el congreso de Madrid. España. http://www.waece.org/biblioteca/pdfs/d069.pdf
- Muñoz Silva, A. (2005). La familia como contexto de desarrollo infantil: dimensiones de análisis relevantes para la intervención educativa y social.
- Vernengo, M. P., Zucchi, A., Silver, R., Felberg, L., Mindez, S., Mrahad, M. C., … & Raznoszczyk de Schejtman, C. (2008). Dimensiones del juego madre-bebé en el primer año de vida: Escala de Interacción Lúdica. In XV Jornadas de Investigación y Cuarto Encuentro de Investigadores en Psicología del Mercosur. Facultad de Psicología-Universidad de Buenos Aires. https://www.aacademica.org/000-032/242
- Villanueva Suárez, C., & Sanz Rodríguez, L. J. (2009). Ansiedad de separación: delimitación conceptual, manifestaciones clínicas y estrategias de intervención. Pediatría Atención Primaria, 11(43), 457-469. http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=s1139-76322009000400008
- Silberg, J., & Castillo, L. S. (1998). Juegos para desarrollar la inteligencia del bebé. Oniro.