De liefde van een moeder is een onvoorwaardelijke liefde

De liefde tussen moeder en kind ontstaat onmiddellijk, als een band die twee lichamen en zielen verenigt.
De liefde van een moeder is een onvoorwaardelijke liefde
Leticia María Fernández Gutiérrez

Geschreven en geverifieerd door de psychopedagoog Leticia María Fernández Gutiérrez.

Laatste update: 22 december, 2022

Van alle soorten liefde is die van de moeder het sterkste. De liefde tussen moeder en kind ontstaat onmiddellijk, als een band die twee lichamen en zielen verenigt. De onvoorwaardelijke liefde van een moeder is eeuwig.

Wanneer we zeggen dat de natuur wijs is, is een van de dingen waar we naar verwijzen de band tussen moeders en hun kinderen.

Het instinct van een moeder om haar nakomelingen te beschermen begint vanaf het moment dat ze weet dat ze zwanger is. In de loop van de negen maanden die volgen wordt hij of zij het kostbaarste in de wereld, hoewel ze haar kind nog niet gezien heeft.

Baby’s hebben een bepaald overlevingsinstinct. Ze worden geboren met een handvol strategieën of “trucs” die de volwassenen om hen heen aanmoedigen om ze te beschermen en te verzorgen. Dit is het geval met de glimlach reflex.

Maar de relatie tussen moeder en kind is anders. Het gaat verder dan het overlevingsinstinct van de baby.

Een gezonde relatie gebaseerd op onvoorwaardelijke liefde, genegenheid en respect zorgt voor gelukkige kinderen.

Gelukkige kinderen worden gelukkige volwassenen

Moeder en kind vormen een band door gehechtheid en bouwen een relatie op die hen beiden meer beïnvloedt dan welke ervaring in hun leven dan ook.

De relatie van een kind met zijn moederfiguur is van vitaal belang. Het beïnvloedt de manier waarop ze zich tijdens hun leven verhouden tot anderen.

Moeders bieden onvoorwaardelijke liefde, die niet afhankelijk is van de omstandigheden of kenmerken van het kind. De relatie van een kind met zijn moeder begint ook vanuit een plaats van liefde. Er is niet eerst een periode van hofmakerij nodig.

Kindje en paardje steken de tong naar elkaar uit

We hoeven de liefde van onze moeders niet eerst voor ons te winnen. Dit geeft ons een extra dosis zelfvertrouwen, dat voortkomt uit het gevoel dat we verdienen om geliefd te zijn om wie we zijn, niet om wat we doen.

Maar hoe kunnen we van iemand houden die we nog niet eens kennen? Hoe kunnen we van iemand houden die zo klein is? Omdat ze een deel van ons zijn en een gat vullen waarvan we het bestaan niet eens kenden. Ze overspoelen ons met tederheid en kwetsbaarheid.

Wanneer we de rol van het moederschap op ons nemen onthullen we een nieuw deel van onszelf. We zijn sterker, in staat om alles voor onze kinderen op te offeren.

Als een biologisch mechanisme is deze band van vitaal belang. Baby’s zijn niet in staat om alleen te overleven. Ze hebben een volwassene nodig om ze te voeden, beschermen en verzorgen totdat ze in staat zijn om zelfstandig te leven.

Maar gaat deze band verder dan dat? Er is onderzoek dat wijst op echte veranderingen in het brein van vrouwen die kinderen hebben gehad.

De onvoorwaardelijke liefde van een moeder is eeuwig

De onvoorwaardelijke liefde van een moeder is eeuwig

Mythologie en religie maken meerdere verwijzingen naar de onvoorwaardelijke liefde tussen moeder en kind. En ook naar de kracht van het moederschap in het algemeen.

Dit is het geval bij Demeter, godin van de landbouw in de Griekse mythologie die, nadat haar dochter Persephone is ontvoerd, aanleiding geeft tot de wisseling van de seizoenen.

Of de Maagd Maria, uit de katholieke geloofsleer. Ze wordt zwanger hoewel ze een maagd is, en ze ziet haar zoon sterven aan het kruis. Ze gaat verder met het verslaan van de duivel zelf, die niet in staat is om recht in haar ogen te kijken.

Duizenden jaren lang hebben we deze onverbrekelijke band vereerd vanwege de kracht dat het geeft aan hen die het delen.

“Moeders vergeten vrijwillig dat de navelstreng bij de geboorte wordt doorgeknipt.”

– Vera Caspar –

De bescherming die we krijgen van deze onvoorwaardelijke liefde helpt ons op te groeien met een emotioneel vangnet.

De liefde van onze moeder ondersteunt ons, zoals we zijn, zonder te veranderen, en helpt ons verder te gaan met zelfvertrouwen. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


    • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
    • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
    • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
    • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
    • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.