Mama, houd van me zodat ik dapper genoeg ben om je te laten gaan

Mama, houd van me zodat ik dapper genoeg ben om je te laten gaan
María Alejandra Castro Arbeláez

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Laatste update: 20 april, 2018

Mama, houd van me zodat ik dapper genoeg ben om je te laten gaan. Houd zo me zó veel, dat ik er zeker van kan zijn dat je altijd bij me bent, zelfs wanneer ik je niet zie.

Vertrouw op jezelf, en op mij. Houd van me, maar lok me niet in een val. Laat me zien dat de wereld om ons heen veilig is.

Houd zóveel van me dat ik mijn angsten aan de kant zet. Dat ik een wereld durf te ontdekken vol onbekende mensen en dingen die ik nog moet zien of aanraken.

Houd van me maar snoer me niet vast. Laat mij over mijn eigen prestaties vertellen en naar jou kijken om mijn vastberadenheid te delen.

Weet je, baby’s moeten weten dat we geliefd zijn net zoals dat we moeten eten. Alleen op die manier zullen we ons zelfverzekerd genoeg voelen om te ontdekken en in onszelf te geloven bij elke stap die we zetten.

Ik weet dat wat er ook gebeurt jij mij altijd zal beschermen.

Houd van me, mama, jij bent mijn eiland van kalmte, mijn thuisbasis

Mama, weet dat mijn manier van ontdekken en me settelen afhangt van hoe jij reageert wanneer ik goedkeuring zoek.

Weet dat binnen drie maanden mijn gedrag al redelijk gestabiliseerd zal zijn.

Ik zal dan al min of meer weten wat onze relatie is, hoe ik naar je kan kijken en welke troost ik in je blik, armen en woorden zal vinden.

Ik zal zeker huilen, maar jij weet mij te troosten. Maak je geen zorgen. Het zal niet altijd makkelijker zijn, maar we kunnen altijd zó spelen dat ik geholpen word om te leren.

Jouw geruststellende gebaren en het geluid van je stem geven mij een goed gevoel, zelfs wanneer ik bang ben.

Moeder kust baby op neus

Begrijp dat ik jou niet altijd snap. Jij moet het mij leren en je moet geduldig zijn. Ik moet weggaan, zodat ik jou zal moeten zoeken en ik jou kan vinden. Alleen zo zal ik de emotionele balans vinden die wij beiden nodig hebben.

Wanneer ik één jaar oud ben

Wanneer ik één jaar oud ben zal ik al mijn eigen karakter hebben.

Ik zal een stuk voorspelbaarder zijn en we zullen beiden weten hoe ik laat merken dat ik pijn heb. Ook hoe ik mezelf kalmeer, hoe ik met vreemden omga, hoe ik me verberg of hoe ik ze sla met mijn handjes.

In een aantal maanden zal ik al een klein mensje zijn en begin ik mijn plek in de wereld te vinden. Dit kan moeilijk zijn, maar wees niet bang: samen zal het lukken.

Merk de verandering op, die dit met zich meebrengt. Eerst gedroeg ik me zoals jij dat wilde. Nu begin ik te begrijpen wat je van mij wil.

Dus ik laat mijn eigen waarneming los en begrijp dat ik de wereld moet relativeren. Ik probeer de puzzel van verwachtingen en verlangens op te lossen.

Hieronder gaan een heleboel emoties schuil, overtuigingen en intenties die te ingewikkeld zijn voor mij.

Het zal zelfs jaren duren (en laten we eerlijk zijn, ook vele ruzies) voordat ik begrijp dat ik aan bepaalde normen moet voldoen.

Daarom vraag ik je: wees geduldig, mama. Ik wil dat je ervan geniet bij mij te zijn in deze periode van mijn leven. Stress niet, ik ben van jou en jij bent van mij.

Ik ben een gelukkige baby met mijn geliefde moeder naast mij die onvoorwaardelijk voor mij zorgt.

Mama, ik voel me zo volwassen wanneer ik op ontdekking ga! Ik ben groot nu! Dank je wel dat je mij vertrouwt! Ik had het niet gekund zonder jou!

Baby in bad met douchekop

Het geheim voor zelfverzekerde en blije kinderen

Wanneer je baby verandert in een ontdekker wordt zijn omgeving hun basiskamp. Dit is het geheim voor het opvoeden van zelfverzekerde en blije kinderen.

Om dit te laten gebeuren moeten we weten hoe hun karakter zich ontwikkelt, zodat we ze kunnen begrijpen en hen kunnen helpen de wereld om hen heen te begrijpen in een veilige omgeving.

Op deze manier bevorderen we hun zelfexpressie, emotionele bewustwording en andere gedragsvaardigheden.

Dit leidt tot gebalanceerde groei, zodat je kind meerdere manier kan ontdekken om dingen te weten te komen over hun omgeving en het leven dat ze zullen leiden.

De beste vorm van emotionele ondersteuning die we onze kinderen dus kunnen geven, is hen vrij te laten onderzoeken en zonder angst. Dit is iets waar ze ons altijd dankbaar voor zullen zijn. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.