Een kind hebben is meer dan een wens die in vervulling gaat

Een kind hebben is meer dan een wens die in vervulling gaat
María Alejandra Castro Arbeláez

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog María Alejandra Castro Arbeláez.

Laatste update: 13 mei, 2018

Ouders worden betekent veel meer dan een wens die in vervulling gaat of een doel bereiken. Een pasgeborene in onze armen houden betekent dat we een toekomstproject hebben dat een leven lang zal duren. 

Het betekent dat je hart voor altijd buiten je lichaam woont en dat je zult genieten van elk moment met dit perfecte wezentje.

In de wereld van de wetenschap en psychologie bestuderen onderzoekers vaak het verlangen van een vrouw om moeder te worden. We kunnen ongetwijfeld zeggen dat dit verlangen ietwat privé, intiem en vaak onverklaarbaar is.

Wetenschappers – die voortdurend op zoek zijn om variabelen te isoleren – beweren echter dat dit verlangen altijd gebaseerd is op drie motieven.

De eerste motivatie achter de droom van een vrouw om een ​​kind te krijgen is om de band met hun partner te versterken. Ze willen een gemeenschappelijk levensproject hebben.

Het tweede motief dat vrouwen aanspoort om moeder te worden is het verlangen om zich vervuld te voelen.

Tenslotte, en iets meer doorzichtiger, beslissen veel vrouwen om moeder te worden vanuit een verlangen om betekenis te geven aan hun eigen bestaan. 

Je kunt wel of niet akkoord gaan met de gegeven redenen. Niettemin kunnen we het er allemaal mee eens zijn dat er “iets meer” is dan enkel dit.

Natuurlijk wordt het verlangen om een kind te hebben niet altijd gedeeld met de partner. Er kunnen ook andere situaties en andere factoren zijn.

Soms komt een baby wanneer dit het minst wordt verwacht en blijkt het een wens die in vervulling gaat te zijn, het beste wat je ooit kon overkomen. 

Een kind hebt is zoveel meer dan alleen maar een verlangen. We nodigen je uit om hierover na te denken.

Een wens die in vervulling gaat: het duurde even maar je bent eindelijk hier

Een wens die in vervulling gaat: moeder met kind

Sommige kinderen komen pas na een lange tijd van wachten en hopen. Lang begeerde zwangerschappen die lang duren voor ze werkelijkheid worden…

Moeders die niet in staat zijn om zwanger te worden. Mannen en vrouwen die er van dromen om ouders te zijn… Gezinnen die proberen en proberen en alleen maar gefrustreerd raken… Tot eindelijk die wens in vervulling gaat. Er gebeurt een mirakel en de droom wordt werkelijkheid.

Of je partner nu je diepe verlangens deelt of niet, er zijn zowel mannen als vrouwen die ervan dromen om kinderen te hebben.  Ze wachten gewoon op het juiste moment…wanneer ons gevoelsleven en onze economische situatie samenkomen in dit magisch moment. 

Maar net wanneer het moment perfect lijkt, ontdekken ze dat het niet mogelijk is. De testen komen steeds opnieuw negatief terug.

De bevruchting vindt niet plaats. En er is geen andere optie dan hulp zoeken; zich keren naar de moderne wetenschap van kunstmatige inseminatie.

Iets waar niet altijd over gesproken wordt daarentegen is de psychologische en emotionele tol die deze beproeving eist van zowel mannen als vrouwen.

De stress, de illusie, de hoop en de frustraties creëren samen een zwaar geheel dat moeilijk te verwerken is.

Dit zijn erg complexe situaties die worden gekenmerkt door een sterk verlangen om kinderen te krijgen. In de meeste gevallen eindigt de queeste succesvol.

Het ‘ingebeelde kind’ in ieder van ons

Een waterbaby door Herbert James Draper

Dit prachtige schilderij geschilderd door Herbert James Draper aan het eind van de 19de eeuw toont het magische moment wanneer een nimf moeder wordt en haar wens die in vervulling gaat. 

Draper zelf vertelt dat hij zich de vrouw inbeeldde die triest langs het strand loopt net voor de scène uitgebeeld op het schilderij. Plotseling vindt ze, tussen de rotsen, een reusachtige oesterschelp gewikkeld in zeewier.

Zonder na te denken trekt ze het zeewier weg en de schelp opent zich onmiddellijk. Wanneer het open gaat, ziet de nimf een perfect roze baby, vredig aan het dromen op het parelwitte oppervlak. De vrouw bedankt de zee en neemt de baby in haar armen.

Ditzelfde verlangen voor de komst van een baby wordt altijd vergezeld van de mentale oefening van het “ingebeelde kind”. 

Dit kan misschien psychologisch en emotioneel ongezond lijken. Maar eigenlijk kan het enorm gunstig zijn mits men niet de logica en de realiteit uit het oog verliest.

  • Dit gaat niet om het toekennen van ideale deugden aan het ingebeelde kind.  Bijvoorbeeld een uitzonderlijke schoonheid en intelligentie of academisch succes. Of een altijd liefhebbende en gehoorzame persoonlijkheid.
  • Het gezonde om te doen is zichzelf gelukkig en in het bijzijn van dit kind te verbeelden. De baby hoeft geen toekomstige advocaat, pianist of beroemde atleet te zijn. Hij kan zijn wat hij maar wil zijn. Maar we kunnen ons wel een kind van morgen verbeelden dat zal doen waar hij zijn zinnen ook heeft op gezet. We kunnen ons verbeelden dat we hem opvoeden en helpen. Altijd zullen we onszelf in zijn nabijheid zien. We zijn zoals een straal van licht in elke periode van zijn leven.
Een wens die in vervulling gaat

Een diep verlangen maar ook een wens die in vervulling gaat

Samengevat is iemand’s verlangen om een moeder of vader te zijn gebaseerd op vele redenen. Redenen die niet kunnen geïsoleerd worden of worden gemeten in een laboratorium. 

Er is simpelweg een diep verlangen om onze levens aan te vullen – om ons leven te delen met een vrij en gelukkig kind. We dromen ervan om dat kind vleugels te geven om te vliegen en wortels om zich zijn herkomst te herinneren. We willen dat hij weet dat we altijd van hem zullen houden.

Onze wensen komen altijd eerst in de vorm van dromen en later genieten we ervan als ze in vervulling gaan. Geniet van elke dag met je kleine schat….


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.